ACI BAKLA

Acı bakla , baklagiller familyasından, 200 kadar türü içeren bitki cinsi.

3000 yıl önce bazı türlerinin tarımına başlanmıştır. Çiçekleri dik salkımlar şeklinde kümelenmiştir, 30-120 cm'e kadar boylanabilir. Yabanıl türlerin çoğu Akdeniz çevresinde ve Kuzey Amerika'da yetişir. Bazı türleri süs yeşil gübre olarak tarlalara ya da süs bitkisi olarak bahçelere ekilir. Tohumları ise genellikle hayvan yemi olarak kullanılır.

Türkiye hem kültürü yapılan türler ve onların yabani formları, hem de sınırlı amaçlarla kültürü yapılan acı bakla türleri açısından zengindir ve doğal bitki örtüsünde türleri ile bu türlere ait alt türler oldukça yaygındır.

Diğer İsimleri : Delicebakla, Termiye, Yahudi baklası, Gavur baklası, Lupinus Albus.

Botanik Bilgi : Baklagillerden; otsu bir bitkidir. 30-120 cm’e kadar boylanabilir. Çiçekleri dik salkımlar şeklinde kümelenmiştir. Her sene yerinde çıkan bir senelik ya da ufak çalı şeklinde gelişen üç değişik türü vardır. Bizdeki deli bakla senelik olup rengi açık lila ya da pembedir. Acı taneleri kullanılır.

Yetiştirildiği Yerler : Avrupa, Balkanlar ve yurdumuzun Marmara ve Ege bölgelerinde yabani olarak yetişmektedir.

Bilinen Bileşimi : Sabit yağ ve lupinin, spartein gibi alkaloidler bulunur.

Faydaları :

Kan temizleyici özelliği vardır.

Meniyi artırır.

Nefes darlığını giderip, balgam söktürür.

Vücutta biriken tuzu atar.

Bağırsak asalaklarını döker.

Böcek ısırmalarında ısırılan bölgenin üzerine sürülürse zehiri dışarı çeker.

İdrar söktürür, böbrek iltihaplarını giderir.

Lapası romatizma siyatik ve eklem ağrılarını giderir.

Kullanım Şekli : Olgun tohumları acı lezzetli ve zehirli bileşikler taşıdıkları için, bunları uzaklaştırmak maksadıyla kaynar suda bir müddet bekletilerek acı tadı geçirilir. Gevşeyen kabuklar soyulup  yenilir. Tohumlar kavrulup, değirmende çekilerek toz haline de getirilebilir.

Harici Olarak Kullanımı : Tohumların lapası yaralı deri hastalıklarında uygulanır.